Arnhemse Avonturen 15

Arnhemse Avonturen 15
Maandag 31 oktober is een avond waar ik al wat langer naar heb uitgekeken. Die avond is er weer eens een liberale societeit georganiseerd door de Aaltense afdeling van de VVD. Het onderwerp is de komende wet “Werken naar vermogen” en als gastspreker is o.m. onze staatssecretaris Paul de Krom uitgenodigd. Ik mag die avond de “dagvoorzitter” zijn.
Zoiets vraagt wel wat voorbereiding en het is altijd de vraag hoe het in de praktijk loopt. Met wat voorstudie zijn de inleidingen wel te doen, maar de respons uit de zaal tijdens de discussie is altijd een punt van zorg. Krijg je een leuk debat op gang? Het is altijd afwachten.
Achteraf loopt alles op rolletjes en heb ik het gevoel de “mand met streekprodukten” te hebben verdiend.
De volgende dag is er een feestelijke bijeenkomst op de oude algemene begraafplaats in Winterswijk. Niet direct een plek voor iets feestelijk zou je zeggen, maar ditmaal is dat wel het geval.
De plaatselijke monumentenvereniging, o.l.v. onze VVD voorzitter hans Donderwinkel, heeft de oude poort gerestaureerd. Deze middag wordt die in oude luister herstelde poort in gebruik genomen. Ook de receptie na afloop, bij de Gallery, is druk bezocht. Netwerken dus.
Woensdag 2 november begint vroeg. Ik wordt al om negen uur in de ochtend in Zwolle verwacht. Samen met de Provinciale Staten van Zwolle hebben we die dag, in het provinciehuis in Zwolle, een gezamenlijke vergadering. Leuk om kennis te maken. Ook de workshop waar ik aan deelneem levert veel op. Het onderwerp is “renewable energy” en je kunt zoals altijd weer veel van de buren leren.
De vers gelegde contacten gaan we onderhouden. Het gevolg is dat we afspreken over de onderwerpen mobiliteit en economie geregeld overleg te hebben. De eerste afspraak staat alweer voor begin december, ergens in Deventer, in de agenda.
Aansluitend door naar Arnhem. Eerst een bespreking met ons fractiebestuur en daarna nog een lange fractievergadering. Volgende week is de begrotingsvergadering en dat vraagt veel voorbereiding. Het is dus al laat als ik in het donker weer koers naar Winterswijk zet.
Donderdag heb ik een afspraak in Doetinchem, bij JanBart Wilschut, in het kantoor van de Regio Achterhoek. Het plan om het mogelijk te maken dat Nederlandse scholieren (na hun MBO of VWO) verder kunnen studeren aan een Duitse Fach- of Technische Hochschule, krijgt steeds meer vorm.
Het is nu zaak om een aanvraag voor een haalbaarheidsonderzoek in te dienen bij de Euregio. Die aanvraag zou dan een gezamenlijke actie van de Regio Achterhoek en de Kreis Borken moeten zijn. Daarom is een gesprek met de Regio nuttig. Tot mijn genoegen is een vertegenwoordiger van het POA eveneens aanwezig. We spreken af dat de brief er komt.
De volgende week dinsdag is het weer eens tijd voor mijn wekelijkse kroniek inde Officiersmess van het Kamp Holterhoek. Defensie krimpt al sinds begin 1990 en dat is steeds duidelijke te merken.
Krimpen en opheffen is gemakkelijk en snel gedaan. Weer oprichten of uitbreiden is een zaak van tientallen jaren voordat mensen met ervaring, skills, procedures, protocollen, materieel enz. enz. weer beschikbaar zijn. Eens zullen we daar ongelofelijk spijt van gaan krijgen. Hopelijk maak ik dat niet meer mee. Maar de maandelijkse bijeenkomsten laten dezelfde trend zien. Minder en minder aanwezigen. Hoe lang houden we dit nog vol? Ik hoop lang, maar heb mijn twijfels.
Woensdag 9 november wordt een dag van de lange adem. Het is een mistige ochtend en ik ga dus maar vroeg, ruim voor achten, naar Arnhem. Negen uur start onze fractievergadering en om 10 uur zitten we in de Staten voor wat een lange dag (begroting) belooft te worden.
De dag wordt direct op zijn kop gezet door een motie van wantrouwen van de PVV tegen de PvdA gedeputeerde Co Verdaas. De PVV claimt dat hij fraude heeft gepleegd met zijn woonplaats. Hij moet, volgens de Provinciewet, in Gelderland wonen en volgens de PPV doet hij dat feitelijk niet.
Uit het lijvige dossier blijkt dat Co Verdaas zo’n 430 maal (van ca. 700 werkdagen) naar Zwolle is gereden op kosten van de Provincie. Met de dienstauto of gedeclareerd met de trein.
Daar heeft de PVV een punt. Als hij daadwerkelijk in Nijmegen woont, kan hij dat niet declareren.
Ook als de verordening dat technisch zou toelaten, is het tegen de bedoeling van de regeling in.
Co Verdaas overleeft de motie, maar dat komt meer door de onervarenheid van de PVV (zij gaan er zonder redelijkheid, met gestrekt been in) dan door de feiten.
Enfin, uiteindelijk is het ’s-ochtends 10 november (de volgende dag) voor ik weer thuis ben.
Donderdag 10 november heeft de Provincie een “energie avond” in het HdP georganiseerd. Veel mensen die op de een of andere manier met renewable energy activiteiten bezig zijn, komen bij elkaar om naar een aantal “best practices” te luisteren.
Wat mij opvalt, is dat de problemen die als grootste gemene deler naar voren worden gebracht precies aansluiten bij mijn streven naar een aantal regionale energiemaatschappijen.
Eigenlijk hebben we zo de oplossing al klaar. Ik maak nog een aantal vervolgafspraken en ga tevreden weer op huis aan.
Vrijdag is de bijeenkomst van de Euregio in Nordhorn ditmaal. Het wordt een lange tocht. Ook in Duitsland wordt druk aan de wegen gewerkt en de omleidingen zijn gigantisch. Maar de vergadering vergoedt de lange tocht wel. Buiten de vergadering om spreken we over de brief van de Regio Achterhoek en maken we verdere afspraken hoe met dit initiatief om te gaan. Ik krijg meer en meer vertrouwen in de afloop.
In de vergadering boek ik ook nog een succes. Het plan Euregio 2020 moet worden vastgesteld. Een van de speerpunten uit het plan is dat de Euregio breedband in alle grotere centra in het gebied aangelegd wil zien. Daar ben ik niet blij mee. Interreg V komt eraan en volgens mij moeten we het zwaartepunt juist bij de plattelandsgebieden leggen. De grotere centra zijn commercieel interessant genoeg voor bedrijfsinitiatieven. Dat zien we bv. met Reggefiber in Winterswijk ook al.
Het kost even een kort debat, er wordt een compromis voorgesteld, ik hou “mijn poot stijf” en krijg uiteindelijk mijn zin. Het speerpunt wordt nu op de regio’s gelegd.
Dat lijkt een administratieve wijziging maar het zorgt ervoor dat in de komende 10 jaar dit soort initiatieven in aanmerking kunnen komen voor Interreg subsidies. Dan moeten het wel plannen zijn die “over de grens” gaan, maar dat is voor diverse gemeentes in de Oost Achterhoek geen probleem.
Een nuttige aanpassing en met een tevreden gevoel beginnen we weer aan de even lange terugreis.
En het weekend? Ach, dan schrijven we weer blogjes e.d.