zondag 20 februari 2011

Week 7 uit de omgeving van Winterswijk

Wat vallen oppositie en media weer door de mand.

In de liefde en politiek is alles geoorloofd. Ik geloof tenminste dat dit de juiste weergave van dit spreekwoord is. Laten we de liefde nu maar even zitten. Deze weken gaat het om de politiek.
Vorige week kwam ik terug van de 130 km/uur presentatie van de VVD langs de snelweg A13 bij Beesd.
Bijna weer thuis in de Achterhoek reden wij over de N18 voor Lichtenvoorde.
Staat daar een heel gezelschap CDA’ers langs de weg reclame te maken voor verlengen van de A18.
Snel thuis met het CDA was de boodschap.
Van een koude kermis thuis met het CDA was beter geweest.
De gedeputeerde met verkeer deze periode is van het CDA.
Zij had dus ruim de gelegenheid om vier jaar lang hier invulling aan te kunnen geven.
Nee, sterker nog. Toen de VVD twee jaar terug een motie indiende met het voorstel: “verbouw de N18 tot een autoweg 100 km/uur met 2 x 2 gescheiden rijbanen”, stemde datzelfde CDA tegen
Ik zat samen met een mede VVD’er in de auto, “volksverlakkerij” noemden we dit spontaan.

Maar het kan nog erger. Mark en zijn kabinet zijn aan het hervormen. Dat is kei- en keihard nodig.
De staatsschuld loopt nog dagelijks met honderden miljoenen op.
En echt solidair met de toekomst zijn, echt solidair zijn met onze kinderen, betekent ingrijpen. Betekent bezuinigen.
Dat kan niet anders, maar doet natuurlijk wel pijn. Het Malieveld stroomde vol met ambtenaren.
Want snijden in het overheidsapparaat levert het minste nadeel voor de economie. En de krimp van de bevolking is een garantie voor werk in de toekomst. Dus: “Now is the time”.
Wat zie ik in de krant van wakker Nederland op de voorpagina deze week?
Een grote foto van “de drie”.
Van Job Cohen, Emile Roemer en Jolanda Sap. Breed grijnzend in de camera kijkend, opgesteld voor de stakers die het OV in de grote steden plat gaan leggen.
Fijn is dat, je zult maar naar je werk moeten, ga maar lopen zeggen de drie.
Fijn is dat, je zult maar naar het ziekenhuis moeten, neem maar een taxi zeggen de drie.
Fijn is dat, je zult maar je vakantie in Nederland doorbrengen, bekijk het maar zeggen de drie.
Wat een ongelofelijk egoïstisch en kortzichtig eigenbelang toont men hier. Wat een gebrek aan verantwoordelijkheidsgevoel. Het bewijst alle vooroordelen over politici.
Maar eigenlijk is dit het beste stemadvies dat de VVD voor 2 maart had kunnen krijgen!

Dan nog twee opvallende zaken van de laatste tijd. Was het niet (o.m.) A. Pechhold die continue dit hervormende kabinet aanviel over het, althans volgens hem, op onderwijs bezuinigen.
Wat blijkt nu, het CPB heeft het kabinetsvoornemen doorgerekend en Mark Rutte heeft 100% gelijk.
Er wordt niet op onderwijs bezuinigd. Er worden slechts noodzakelijke prioriteiten gelegd.
Het totale bedrag voor onderwijs blijft gelijk. Het zijn inderdaad hervormingen.
Horen we de Hr. Pechhold nu nog? De vraag stellen is hem beantwoorden. Nee, natuurlijk niet.
Maar horen we onze onpartijdig linkse pers nu ook? Helaas, het antwoord is hetzelfde. Nee, natuurlijk niet.
Dan nog het gebruik van de 1e Kamer. Al sinds jaar en dag het gremium voor reflectie, niet voor politiek. Daar horen oudere, ervaren mensen de uitvoerbaarheid van wetten de bezien.
Daar hoort een moment voor bezinning te worden genomen.
“Links” heeft ruim aangekondigd deze Kamer voor politieke doeleinden te gaan misbruiken. Daar zou de pers toch op moeten duiken. Dat zou elke schrijvende democraat toch sterk moeten veroordelen. Doen ze dat?
De vraag stellen is hem beantwoorden.
Tot hun elleboog zitten ze in de linkse……..

Ach, 2 maart hebben U en ik de kans. 2 maart kunnen we Mark aan het werk houden.
2 maart kunnen we Nederland een duw in de goede richting geven.
Ga stemmen op 2 maart, stem op de VVD.
Voor Gelderland en voor Nederland.


Hou Mark aan ’t wark!


Chris van den Bos

zondag 13 februari 2011

Week 6 uit de omgeving van Winterswijk

Manke Nelis en de islamitische revolutie

Het wordt langzamerhand een harde realiteit. Het laatste sitrep dat ik uit mijn tuinfront ontving gaf aan: Nickname “Manke Nelis”, MIA.
Er is dus nog (een kleine) hoop. MIA (Missing in Action) is nog geen KIA (Killed in Action).
Dus wie weet staat ons nog een onverwachte fly by van Manke Nelis te wachten.
Maar de algehele stemming is negatief. Veel hoop is er niet meer.
Life is a bitch.

Direct maar even doorgaan met het negatieve nieuws. Dat heb ik als gevoel bij Egypte. Los van de euforie die ter plaatse, via ontelbare beelden, is te zien, heb ik mijn twijfels. Waar gaat dit heen.
Zijn wij niet te naïef als wij naar de demonstranten kijken.
Verwachten wij van deze mensenmassa’s niet te veel een “westers” verwachtingspatroon. Ik las laatst een column van Leon de Winter.
Nu is dat een schrijver met vaste uitgangspunten. Dat moet je meenemen in de beoordeling. Maar op onwaarheden heb ik hem nog nooit kunnen betrappen. Wat schreef de man:

“Willen de mensen in de straten van Cairo dan geen vrijheid en democratie? Het vervelende antwoord is: eh, nou, misschien niet zoals wij willen. Zeker, ze willen in grote meerderheid vrijheid en democratie voor gelijkgezinden, maar niet voor andersdenkenden.
Het Pew Research Center publiceerde in december jl. een onderzoek naar opvattingen en waarden onder Arabieren en moslims, een recent rapport dus. De cijfers over Egypte zijn schrikbarend. Ik haal
er één uit.
Aan de Egyptenaren werd door de vragenstellers van Pew voorgelegd wat er met mensen moet gebeuren die de islam verlaten. Vierentachtig procent antwoordde dat het verlaten van de islam met de dood moest worden bestraft.
Van elke honderd demonstranten die u op televisie ziet, vinden er vierentachtig dat een afvallige moet worden gedood. Zo vooruitstrevend en vrijheidslievend zijn ze daar. Zo democratisch en liberaal zijn de opstandelingen. Ja, ze willen een democratie om de verlichte dictator, die slechts in schijn een vrome moslim was, af te zetten en vervolgens hun middeleeuwse opvattingen over een rechtvaardige staat in voeren: dood de afvallige, stenig de overspelige, hak de handen af van de dief. “


De analogie met 1979 in Iran doet zich toch wel heel sterk gelden. Daar werd ook een tirannie verjaagd. Daar stond het westen ook te juichen. Nu was er vrijheid, nu zou er (een vorm van westerse) democratie ontstaan. En wat is het geworden? Een barbarij van fundamentalisten.
Vrijheid heb je, zolang je precies doet wat van je verwacht wordt.
Niet mijn idee van vrijheid.
Ik word er altijd heel eng van. Deze week nog de winnende World Press foto. Een jong meisje met afgesneden neus en oren. Als kind uitgehuwelijkt aan een man met losse handjes, weggelopen en voor straf neus en oren afgesneden.
Een taliban strijder voor de islamitische zaak was dat!
Wat een pedofilie, wat een barbaren. Nee, Islam is vrede zegt men toch altijd.
Maar ik heb van Mark Rutte begrepen, beoordeel mensen niet op hun geloof maar op gedrag.
Nu zal hij anders bedoeld hebben, maar ik word er niet vrolijk van dit gedrag. Barbaren dat zijn het!

Dan even terug naar de beschaving, naar onze eigen uitdagingen. Verkiezingen voor de Provinciale Staten. Meestal een wat ondergeschoven verkiezing. Maar wat zijn ze dit keer belangrijk.
Eindelijk hebben we een regering die vorm en inhoud geeft aan wat veel mensen willen.
Aandacht voor het slachtoffer, niet alleen maar voor de dader.
Breken ze bij je in, mag je het eigen bezit verdedigen.
Bonnenquota de deur uit.
Zware misdaden verjaren niet meer.
enz. enz. enz.
Dat willen we allemaal wel. Maar willen we dat mogelijk maken, dan moet er een meerderheid in de 1e Kamer komen. Anders gaat de PvdA daar (uit politiek eigengewin ) straks weer dwars liggen.
En dat moeten we voorkomen. Ga stemmen en laat dit kabinet niet vleugellam maken!

En manke Nelis? Ach misschien is hij wel naar Egypte.
Daar hebben ze nog een vredesduif nodig
Chris van den Bos

zondag 6 februari 2011

Week 4 en 5 in Winterswijk e.o.

Wat is er aan de hand met manke Nelis?
Mijn vrouw heeft een verzorgend karakter. Dat is een fijne conclusie. Dat biedt mogelijkheden. Althans dat zou het deel van de mensheid met het zogenaamde “dirty mind” gevoel, makkelijk kunnen gaan denken. Nee, ik doel hierbij op haar houding tot de omgeving.
Wie profiteren hier dan het meeste van?Haar echtgenoot? Ja zeker wel maar niet als enige.

Het zijn de vogeltjes! Zeker deze winter. Er werd niet alleen bijgevoerd met restproducten die anders werden weggegooid. Nee, ik trof soms artikelen in mijn supermarktkarretje die ik nooit op mijn eigen bord zou terugvinden. Maar de manke Nelis uit de titel wel!
Dan wordt het tijd om de sluier over manke Nelis op te lichten. Nelis is een merel.
Een merel die een van zijn pootjes in een onmogelijke hoek heeft staan en die mijn tuin tot domicilie heeft verkozen. Manke Nelis heeft een ernstig ongeluk gehad maar houdt van kaas en van appels. Dat heeft mijn vrouw uitgevonden en daarvan heeft dus het een en ander de kassa van de Jumbo gepasseerd. En is door mij afgerekend!
Manke Nelis leefde er goed van. Zielig om te zien weliswaar, maar ook gestaag uitdijend.
Manke Nelis trad toe tot het peloton van zwerfkatten, egels en ander nachtelijke bezoekers die een welgevulde dis in mijn achtertuin vinden. Dagelijks vers aangevuld vanuit dat verzorgende karakter.

Maar nu niet meer. Spoorloos verdwenen. Niet meer te spotten. Geen culinaire bezoeken van onze Manke Nelis. Moeder natuur heeft waarschijnlijk corrigerend opgetreden.
Het spijt overigens mijn huiskatten waarschijnlijk het meest.
Die waren alle drie zijn trouwste fan.
Als Nelis zat te dineren, dan was er weinig ruimte tussen het vensterglas en die moordenaars in spé.
Nu moeten ze het doen met de standaard bonte spechten, eksters, spreeuwen, duiven, roodborstjes, heggenmussen, vinkjes, en andere luchtmachters die gefundenes fressen op mijn terras verre verkiezen boven het harde werken voor het dagelijkse maal.
En ach, de hogedrukspuit staat klaar, staat te wachten op de lente. Laarzen aan, terrasborstel er op en de cadeautjes die het beestenspul achtergelaten heeft, poetsen we wel van de tegels.

Lente, ik kan er niet op wachten.