zaterdag 28 augustus 2010

Week 34 in Winterswijk e.o.

Sinterklazen die blijven verbazen en de rechtstaat

Winterswijk heeft een hulprelatie met Camdeboo in Zuid Afrika.
De ex wethouder van Progressief Winterswijk (PW) uit Aalten, had daar zijn tweede huis en vliegt daar regelmatig (milieuvriendelijk), naar toe. Ik heb mij al jaren over onze activiteiten aldaar verbaasd.
Zoiets is absoluut geen gemeentelijke en/of wettelijke taak.
De gemeente wet (art 108, lid 1) zegt duidelijk:
“Het gemeentebestuur heeft de bevoegdheid tot regeling en bestuur inzake de huishouding van de gemeente”.
Natuurlijk kan de Raad besluiten daarvan af te wijken. De Raad is tenslotte het hoogste orgaan van onze gemeente. Maar ook daar zegt de gemeentewet in art 149 iets over, namelijk:
De Raad maakt verordeningen die hij in het belang van de gemeente nodig vind”.
Camdeboo is geen buurtschap van Winterswijk. Voor Winterswijk dus een onnodige activiteit.
Zo eenvoudig is het. Voorstanders komen met het argument:
“het kost toch niets, het wordt betaald door BuZa en de VNG”.
Alsof die organisaties niet werken met Uw of mijn belastinggeld! Ik heb toentertijd tegen gestemd. Dit is een taak voor de Rijksoverheid niet voor ons. Die mening heb ik nog steeds.
Maar nu wordt het gekker.

Onze Burgemeester heeft op Java zijn vakantie genoten en deelt ons mede dat aldaar (door de gemeente Probolingo) ook een stedenband met Winterswijk is gevraagd. Dat verzoek is naar alle Raadsleden gezonden. Dan gonst de mail van de reacties. Gelukkig zien de meesten (incl. van Beem zelf) dit voorstel niet zitten. Maar vanuit dezelfde hoek (PW) kwam een hartstochtelijk pleidooi om dit wel te doen. We zijn tenslotte allemaal wereldburgers! Dat vind ik zo’n drogreden!
Dat jeukt mij ontzettend.
Laten we daarom die wereldburger redenering eens willekeurig doorzetten.
De voorzitters van onze sportclubs zijn ook wereldburger en maken dus de helft van de contributie voortaan over naar Sri Lanka.
Omdat men bij het Waterschap ook wereldburger is, gaan we de dijken aan de IJssel niet aanpakken, maar sturen het geld naar Bangla Desh of Pakistan.
Bejaarden in verzorgingshuizen elke dag douchen? Kom we zijn wereldburger, dat kan goedkoper!
Volksfeest, speeltuinen, kegelclubs, het maakt niet uit. U snapt het, allemaal wereldburgers.
Sinterklazen van andermans (gemeenschap) geld is altijd gemakkelijk. Nee, het gemeentebestuur is geen wereldburger maar is er voor de eigen gemeente. Stop daar je energie en geld in.
En als we wel zo nodig moeten?
Dan stel ik voor om opcenten op de rioolheffing te introduceren.
Dan vullen we daar een wereldburgerfonds mee. En met dat fonds betalen we al die activiteiten.
Oh ja, die opcenten zijn voor onze burgers dan wel een vrijwillige bijdrage. Wel zo eerlijk!

Dan nog iets wat mij jeukt. De schijnheilige verontwaardiging dat met het “rechtse” kabinet de rechtstaat in gevaar zou zijn. Dat geluid komt steeds vaker uit de linkse media (eigenlijk een pleonasme).
Weet U wat ik echte aantastingen van de rechtstaat vind?
De manier waarop Amsterdam met het eigendomsrecht van haar inwoners omgaat.
Het feit dat (linkse) gemeentebesturen nu al aankondigen de kraakwet niet uit te zullen voeren.
Het schandalige generaal pardon van het vorig kabinet. Ons hele juridisch systeem staat ter beschikking van asielzoekers. Als in onze rechtstaat dan blijkt dat er bijna 30.000 asielzoekers, na alle procedures jarenlang kosteloos te hebben doorlopen, geen recht op asiel hebben, minachten we dat systeem. Dan stellen we toch gewoon een generaal pardon in!
Kijk dat is pas een aantasting van de rechtstaat. Niet de angst ervoor, maar werkelijke minachting.
En daar hebben VVD en PVV niets mee van doen gehad.
Kom op, Pauw en Witteman, laat daar straks eens wat kritische geluiden over horen.

zondag 15 augustus 2010

Week 32 in Winterswijk e.o.

De euro puzzel

Stil is het. Al dagenlang wordt er in De Haag onderhandeld door VVD, CDA en PVV. Maar de aangekondigde radiostilte wordt goed nageleefd. Er komt niets of nauwelijks iets naar buiten. Dat zorgt voor een verwachtingsvolle sfeer bij mij. Iets zoals op pakjesavond.
Er ligt een stapel dozen en doosjes te wachten op het moment dat met uitpakken mag worden begonnen. Je weet dat er zaken in zitten waar je soms meer en soms minder blij mee bent , maar de verwachting is en blijft hoog gespannen. Chef de protocol Opstelten liet, vlak voor zijn tussentijdse rapportage aan de Majesteit, weten dat hij optimistisch is en blijft over de afloop. Dat zijn wij ook!
Ondertussen lees ik in de kranten dat de coalitie afgesproken heeft ontwikkelingshulp ongemoeid te laten. Verwonderlijk. Persoonlijk geloof ik dat niet. Er moet 18 miljard besparing gevonden worden terwijl we de hypotheekaftrek handhaven, duizenden agenten extra gaan aanstellen, de ouderenzorg niet aantasten enz. Dat kan niet allemaal tegelijkertijd.
Ontwikkelingshulp ontvangt jaarlijks meer dan vier miljard terwijl er van alles mis mee is.

• De vele bestuurders (vaak van PvdA en CDA huize) die er goud geld vangen. Directeuren van SNV en ontwikkelingssamenwerking Rode Kruis met salarissen van meer dan twee ton.

• Gemeenten die zelfstandig aan ontwikkelingshulp elders doen. Zoals Amsterdam dat de watertarieven wilde verhogen om de opbrengst elders weg te geven.

• Vele publicaties die aantonen wat er allemaal mis is. Hoe wij dictaturen en corruptie in stand houden. Hoe Afrika er nu beter aan toe zou zijn als wij nooit hulp hadden gegeven.

• De vele opiniemakers (zoals laats P.R. de Vries bij Knevel en van de Brink) die reguliere hulp en noodhulp niet uit elkaar kunnen houden.

• Het totale onvermogen om hulp daar te investeren waarvoor het gegeven is. Denk aan de niet gebruikte gelden voor de Tsnunami slachtoffers, de aardbeving in Pakistan en Haiti.
Om er maar een paar te noemen.

• De absentie van de schandaleus rijke Arabische olie wereld.

• De nota van het CDA in 2009 waarin stond dat het roer compleet om moest. Enz. enz.

Voor mij is dit gewoon een gerucht geweest waarmee men de druk wat verder op wilde voeren. Het artikel stond niet voor niets in Trouw. Een krant met een hoog CDA gehalte. Niet toevallig de partij met heel, heel veel bestuurders die uit deze subsidie ruif eten.
Volgens mij kan er, bij een gelijkblijvende prestatie, inderdaad heel wat af van dit bedrag. Ik kan in Nederland ook heel wat goede doelen bedenken waarmee dit geld nuttig besteed kan worden.

Over geld gesproken. Ook in Winterswijk is dat de maatstaf der dingen. We doen wel vaak of dat niet zo is. Maar dat zijn sprookjes. Iedere bestuurder die iets wil doen, vraagt zich af waar hij of zij dit van kan betalen. Hoe we daar gemeenschapsgeld voor inzetten. In de laatste jaren hebben we dat in Winterswijk gedaan door te lenen en te lenen en te lenen.
Dat gaat een hele tijd goed. De BNG (Bank Nederlandse Gemeenten), leent wel uit. En zolang de rente betaald kan worden lijkt er niets aan de hand. Maar zoiets heeft een bovengrens. Dat kan niet blijven doorgaan. De rente neemt een steeds groter deel in van het vrij besteedbaar budget. En de schuld kunnen we niet zomaar doorschuiven naar onze kinderen.
In de raadsvergadering van mei kon ik de Raad van dit probleem overtuigen. Mijn voorstel was de werkgroep financiën in de zomermaanden hierover een voorstel te laten ontwikkelen.
En dat hebben we gedaan. Ik ben voorzitter van de werkgroep en in een aantal sessies hebben we de laatste maanden een duidelijke nota met voorstellen geproduceerd.
Die nota zal in de commissievergadering van 2 september worden besproken.
Gelukkig heeft de nota unanieme instemming van de leden van de werkgroep. Dat is geen garantie voor politieke steun in de Raad, maar het is wel een redelijke aanwijzing.
Laten we hopen dat men het eens is met de inhoud. Zodra de nota openbaar wordt zal ik een kopie ervan op de VVD site zetten.
Zo doet een Raadslid ook nog vakantiewerk!

zondag 1 augustus 2010

Week 30 in Winterswijk e.o.

Recht(s) zo die gaat…..
Een maritieme uitdrukking voor “koers houden”. Maar ook eentje die de laatste dagen geldt voor het formatieproces in Den Haag.
Laat het er nu naar uitzien dat mijn Titanic, tegen de verwachtingen in, de grote ijsberg heeft kunnen ontwijken. Dat er sprake kan zijn van een “behouden vaart”.
Weliswaar zijn we nog lang niet zeker van een behouden aankomst!
Maar de kans zit er in en dat telt!
Op het moment van schrijven, is het ontstaan van een minderheidskabinet van VVD en CDA met steun van de PVV een stevige mogelijkheid geworden.
Voor alle partijen zit daar voordeel in.

• De VVD krijgt de kans haar stevige campagne uitspraken over de versterking van onze economie en het beëindigen van “linkse hobby’s” als de kilometerheffing, waar te maken.
• De PVV krijgt invloed op het beleid t.a.v. integratie en immigratie en kan haar eigen geluid laten horen terwijl zij tegelijkertijd geen risico’s loopt doordat kwetsbare posities in een kabinet moeten worden ingevuld.
• Het CDA krijgt weer plekken voor al die collegae die niet verkozen zijn en kan de garantie voor godsdienstvrijheid verzekeren. Ook krijgt het CDA tijd om de wonden, die de samenwerking met de PvdA heeft opgeleverd, te laten helen.

Het enige gevaar zit nog bij de “mastodonten” in het CDA.
Kunnen zij accepteren dat de samenwerking met de PVV een must is.
Zien ze in dat als het CDA de PVV laat vallen, het zichzelf blijvend marginaliseert?
Ik hoop het maar.
Want een CDA congres kan nog een struikelblok zijn.
De verongelijkte reacties van Pechtold en Cohen zijn dat niet. De eerste ziet zijn grote tegenstrever Wilders winnen en heeft daar duidelijk moeite mee.
En de tweede? Ach, je zou kunnen zeggen “Job, well done”. Want met een groot strategisch inzicht heeft de leider van de PvdA, Job Cohen, de PVV persoonlijk in het zadel geholpen. Door voortijdig de deur naar een middenkabinet dicht te gooien, heeft hij het CDA deze coalitievorm binnen geloodst.
Ik ben hem daar monumentaal dankbaar voor.
Nu is het afwachten wat het regeerakkoord en het steunakkoord precies gaan inhouden.
Hopelijk wordt de geldverspilling bij ontwikkelingssamenwerking aangepakt.
Hopelijk wordt de gigantische subsidiecultuur in Nederland de nek omgedraaid.
Hopelijk krijgt het veiligheidsbeleid, zowel in blauw als groen, de beloofde body.
Hopelijk wordt de groei van onze staatschuld zo snel mogelijk aangepakt.
Enfin, eigenlijk zeg ik, hopelijk wordt het VVD programma zo snel mogelijk uitgevoerd.

Dit weekend is Nederland officieel weg uit Uruzgan. Door alle formatieperikelen zijn we het melodrama dat zich begin dit jaar afspeelde al weer bijna vergeten. Maar het was de PvdA die er voor zorgde dat alle inspanningen van de laatste vier jaar straks definitief verloren zullen zijn.
Ik heb mij altijd verwonderd over de naïviteit waarmee men dacht dat een aanwezigheid van enkele jaren iets zou uitrichten.
Wie herinnert zich nog het uitbreken van de oorlog in het voormalige Joegoslavië? Daar zitten we nog steeds! Weliswaar met een steeds kleinere aanwezigheid, maar dat is een gebied waarin wij onze samenleving en cultuur nog enigszins kunnen herkennen! Niet zo’n middeleeuwse maatschappij als de Afghaanse, waarover een tribale islam als een verstikkende deken ligt.
Dat kost een of twee generaties voor daar een blijvende vrede en welvaart kan worden gebracht.
Toch werd begin dit jaar de solidariteit met Afghanistan onderwerp van een politieke dorpsruzie. Wie heeft daar tijdens de verkiezingscampagne nog iets over gehoord? Niemand toch.
Op het gebied van vrede en veiligheid heeft Nederland sterkere schouders dan Afghanistan. Maar die solidariteit was ver te zoeken bij onze broeders van de Internationale.
Nee het zijn dan sterke schouders van anderen die de zware lasten mogen dragen.
Voor mij is het vanaf het begin simpel geweest. Je begint er aan en maakt het af, of je begint niet.
Op deze wijze zijn alle inspanningen (en verliezen) straks voor niets geweest.

En dat is een hele, hele trieste constatering.