Week 25 in Winterswijk e.o.

Blogging on a sunny afternoon, vrij naar de Lovin Spoonful. Ik heb het al eens eerder gebruikt. Maar is deze zin ooit meer van toepassing geweest? Strak blauwe hemel, 27 graden in de schaduw, zondagmiddag, mijn eigen beschaduwd terras, gekoeld bier en een goed boek bij de hand.
Dan naar binnen om de wekelijkse blog te schrijven. Eist dat een ijzeren discipline of niet?
En, staat de blog er nu? Juist!

Twee zaken hebben mijn week gekleurd. Een lokaal en een landelijk. Eerst het Winterswijkse.
Ik maak mij steeds meer zorgen over onze gemeentelijke schuldpositie. Die is het hoogst van alle gemeentes in onze omgeving. En dan de komende investeringen in schoolgebouwen nog. Dan kunnen we die schuld alleen niet extreem verder laten stijgen door al ons “NUON geld” in te zetten.
We zijn dan de gemeente met de hoogste schuld en de enige die al haar NUON geld al kwijt is.
Wat een plezierige positie. Wat ideaal die rentelast. Elk jaar weer opnieuw. Tot in oneindigheid!
In eerdere blogs schreef ik al dat ik bezig ben de bewustwording hierover “tussen die oren” te van mijn collegae raadsleden krijgen. Ik ben nu voorzitter van de werkgroep financiën en we gaan een advies voor de Raad voorbereiden dat deze herfst behandeld zou moeten worden.
Alleen de afgelopen raadsvergadering bleek weer eens wat een lange weg er nog te gaan is.
Een raadslid van de PvdA hield een pleidooi om “niet zoveel over geld te praten” maar meer te spreken over ”wat we willen bereiken”. Alsof dat nog kan, als we bezwijken onder de schulden!
Het is echt een partij van potverteren en conservatisme. Altijd lossen we elk probleem op met de slogan “laat de sterkste schouders de zwaarste lasten dragen”. Of in gewoon Nederlands: “Ik wil het, dus we doen het en laat een ander het maar betalen”.
Het PvdA pleidooi werd vervolgd met een oproep voor “anti cyclisch” handelen. Op zo’n moment heb ik mijn tenen krom in de schoenen. Anti cyclisch handelen in crisistijd is mooi, maar kan alleen als daarvoor in de goede tijden ook anti cyclisch (lees gespaard) is. En laat in de vorige periode onze gemeentelijke schuld nu net geëxplodeerd zijn! Meer dan verdubbeld zijn.

Dan het landelijke. De PVV is de grootste winnaar, gevolgd door de VVD. De kleine linkse partijen hebben ook gewonnen maar veel minder. Er is duidelijk sprake van een “ruk naar rechts”.
Die duidelijke stellingname van de Nederlandse kiezer zou dus in het te formeren kabinet terug moeten kunnen worden gevonden. Dat lijkt op zijn minst een beetje democratisch.
Maar zien we dat ook? Tot nu toe niet. De variant met de PVV is op slot gezet door het CDA en, eerlijk is eerlijk, ook door de PVV zelf. Wilders wilde niet eerst apart met de VVD praten hetgeen Verhagen eiste en Mark Rutte wel wilde. Dan lok je dat zelf enigszins uit.
Dan blijft de “Oranje” variant, de combinatie van PvdA, CDA en VVD over. Maar dat wil Cohen niet. Begrijpelijk, want door de verkiezingsuitslag heeft die natuurlijk “heel wat te willen”.
Het gevolg is een advies van de informateur aan de Majesteit om twee informateurs te benoemen. Een van PvdA- en een van VVD huize. Maar wat doet de Majesteit? Die benoemt alleen een PvdA ‘er.
Nu ben ik geen Republikein. Ga ik niet worden ook.
Maar als er ooit een reden was om ons Koningshuis met onmiddellijke ingang alleen maar representatieve taken te geven, dan was het dit wel. Dat moet mij toch van het hart.
Ik vind dit een onbegrijpelijke politieke beslissing. Van een niet gekozen staatshoofd.
Nederland heeft behoefte aan een Kabinet dat knopen doorhakt. Dat durft te veranderen. Dat noodzakelijke en waarschijnlijk impopulaire maatregelen durft te nemen. En wat krijgen we een informateur van de grootste potverterende club van conservatieven die ons land kent.
De club van de wegkijkers en van de “de dader is belangrijker dan het slachtoffer” meebuigers.
Voorlopig hou ik mijn hart vast. Hoeveel verder moet onze staatschuld nog stijgen? Krijgen we nog een keer zo’n schandalig generaal pardon?
Of breekt nu eindelijk het gezond verstand eens door?
Gaan we nu eindelijk landelijk eens handelen zoals ieder verstandig ouderpaar allang doet?

Mark, paars plus? Dan liever (vrij naar Jan Carel Josephus van Speijk) de historische laatste woorden "...en een infame bestuurder worden? Dan liever de lucht in"

Week 23 en 24 in Winterswijk e.o.

Sorry! Laat dat het begin zijn. Een wekelijkse blog behoort ook daadwerkelijk om de zeven dagen te verschijnen. Nu pas na twee weken. Nogmaals sorry. Maar het was niet voor niets.
Afgelopen zaterdag had ik in het Hotel West End bij Arnhem mijn gesprek met de selectie commissie voor de verkiezingen Provinciale Staten maart volgend jaar. Er hebben zich ca. 50 VVD kandidaten aangemeld voor een beperkt aantal plekken. De spoeling is dus dun, zou je kunnen zeggen.
Daarom en omdat ik dit soort gesprekken altijd uiterst serieus neem, had ik mij ingelezen. Ruim tevoren had ik de Provincie om documentatie verzocht. O.a. via de Griffie van de Staten.
Nou, dat heb ik geweten. Uiteindelijk had ik ongeveer 15 cm A4-tjes te lezen.
Van begroting tot jaarrekening.
Van Bestuursakkoord met gemeentes tot Provincie.
Van Griffie- tot rekenkamerrapport.
En uitgebreid dat die documenten zijn. Zo’n provinciale griffier rapporteert bv. exact wie in het afgelopen jaar een motie, een vraag of een initiatiefvoorstel heeft ingediend. Op naam en op partij. Je kunt zo tot in detail nalezen wie ijverig zijn werk heeft gedaan.
Dagen heb ik zitten lezen, uitpunten en samenvatten. In zo’n gesprek moet je niet alleen de benodigde achtergrondkennis hebben, je behoort ook over een visie te beschikken.
En vooral het ontwikkelen van zo’n visie op de toekomst van de Provincie, dat kost tijd.
Tijd die ik ditmaal niet aan de diverse artikelen en blogjes heb willen besteden. Dus ….sorry!
Enfin, het gesprek is geweest. Mijn gevoel na afloop was goed. Meer kun je niet doen.
Het is nu aan de selectie commissie om een concept lijstvolgorde te maken. In het najaar zullen de leden van de KC (Kamer Centrale) Gelderland dan die lijst (evt. wijzigen) definitief maken.
Alea jacta est…….

Dan de afgelopen twee weken. Een chronologisch verslag daarvan heb ik op de site van de VVD staan. Hier is de blog meer inhoudelijk.
Mijn belangrijkste wapenfeit van de afgelopen periode is het “op de agenda” zetten van de enorme schuldenpositie die Winterswijk met zich mee torst. Die positie is de afgelopen periode bijna geëxplodeerd. Van ca 57 miljoen gegroeid naar ruim 120 miljoen.
In de raadsvergadering van 27 mei heb ik dat aan de orde gesteld. Ik heb de Raad gevraagd om de werkgroep accountants controle hiervoor in de zomermaanden een voorstel te laten maken.
Dat werd geaccordeerd en op woensdag 16 juni was dit zover. De werkgroep had geen voorzitter meer en die schone taak is mij toegewezen. Graag, het werk is essentieel
In de vergadering waren onze controller en onze accountant beiden ook aanwezig. Het deed mij zeer veel plezier dat beide functionarissen mijn zorg stevig onderschreven. Dezelfde mening van deskundigen is altijd overtuigender dan van mijzelf als Raadslid. Dat wordt toch politiek beoordeeld.
Financiële documenten zoals begrotingen en jaarrekeningen zijn voer voor specialisten. Wie van ons legt uit hoe afschrijvingen of overvloeiende passiva moeten worden beoordeeld?
Ik heb het daarom simpel gehouden. Schuld moet uiteindelijk worden afbetaald en kost elk jaar rente. In Winterswijk rond de 5 miljoen. Elk jaar opnieuw. Het maakte genoeg indruk.

Dat het echt nodig is toont het volgende voorbeeld aan. In de commissie behandelden wij het voorstel voor een nieuw gebouw voor de scholengemeenschap de Driemark. Een investering van 25 miljoen. Een bedrag dat (uiteraard) wordt geleend. Schulden dus, rente tot in lengte van dagen dus.
Nu is het zo dat het bedrag van 25 miljoen nu niet voldoende is. Het ontwerp is zo’n 2 ½ miljoen duurder. Het college wil de prijs dus nog van 27 ½ naar 25 terugbrengen. Onderhandelingen die nog met de aannemer moeten worden gevoerd.
Wat zegt de vertegenwoordiger van de PvdA. “Wat mij betreft het duurste ontwerp. Voor scholen voor onze kinderen gaan we niet beknibbelen”. Geen woord over “waar komt dit geld vandaan?” of ”hebben we dit geld wel” of “kunnen we ons dat wel veroorloven” of “hoeveel rente kost dit?”.
Nee hoor, gewoon het DSB leengedrag.
Mijn kinderen hebben daar recht op en later zien we wel weer verder. Het gedrag dat zoveel mensen in de problemen heeft gebracht.
Als men dat voor zichzelf doet? Ach, eigen schuld, dikke bult!.
Maar als volksvertegenwoordiger met Uw en mijn geld? Daar schrik ik dan van
Dan hebben we nog een lange weg te gaan.
Maar ja laten we het maar Cohen gedrag noemen. Potverteren en wegkijken.
En de rommel? Vooruit die laten we liggen. Die ruimen ze wel na ons op!
Vreselijk!

Week 22 in Winterswijk e.o.

Peilingen, peilingen, peilingen, het blijft maar doorgaan. Het duurt mij nu al veel te lang.
Natuurlijk, het is voor de VVD een luxe positie om aan de kop te gaan.
Maar als het zo lang duurt, is de kans dat het mis gaat groter dan de kans dat het goed (blijft) gaan. Althans zo voel ik het aan.
Laat het daarom nu maar gauw 9 juni zijn.
Laat die dag komen waarop alle Nederlanders hun stem gaan uitbrengen.
Mensen, maak die 38 of 36 VVD zetels hard! Maak een einde aan mijn lange wachten!
Maar goed dat blijft slechts een hartenkreet. We zullen nog twee dagen zo door moeten gaan.
Met dichtgeknepen billen naar de laatste twee debatten luisteren. Als VVD hebben we het beste verhaal. Daar heb ik geen twijfel over, maar komt het goed over het voetlicht? In zo’n debat kan er nog van alles mis gaan.
Komen er nog meer van dat soort smerige streken zoals afgelopen weekend de Volkskrant?
Breeduit de PvdA als beste neerzetten, terwijl het onderzoek van Nyfer aan alle kanten rammelt.
En dan later, noodgedwongen, zo’n miezerig kleine correctie! Het lijkt de Pravda wel.
Opvallend is ook het onderzoek naar het aantal PvdA politici dat, sinds februari, een podium heeft gekregen op de publieke omroepen. Ongelofelijk wat een propaganda daaruit blijkt.
De VVD 49 keer, de PvdA 107 keer. Nee hoor, we zijn niet links!

Dat we als VVD’ers op dezelfde manier naar economie en schuld kijken, blijkt ook in Winterswijk. Gedurende de voorgaande periode en vooral tijdens de verkiezingen heeft de VVD hier op twee thema’s gehamerd.
Als eerste, de noodzaak de prioriteit bij ons bedrijfsleven te leggen. Leg het accent niet zo op natuur, maar geef ons bedrijfsleven ook de kans eerst ons geld te verdienen.
En als tweede laten we iets doen aan de enorme schuldengroei van onze gemeente.
Nadat ik de raad was benoemd kreeg ik de kans dit aan de orde te stellen. En gelukkig kan ik wat goed nieuws melden. De werkgroep accountantscontrole komt op 16 juni bij elkaar en heeft dit onderwerp als (enige) agendapunt. Ik zal er aan werken dat we de commissie en hopelijk de raad, in september een goed voorstel kunnen doen.

De afgelopen week heb ik weer diverse workshops en bezoeken afgelegd. Op de VVD site staan daar de nodige verslagen over. Een daarvan sprong er bij mij bovenuit. Dat was de waterconferentie bij het WRIJ (Waterschap Rijn en IJssel) in Doetinchem. Bij dat WRIJ heerst er onzekerheid (angst) over de toekomst. Nederland moet gaan herstructureren en er komen steeds meer geluiden dat de Waterschappen wel eens onder de provincies zouden kunnen worden geschoven.
En ja, dan staat je eigen koninkrijkje ineens onder druk, dan wordt er aan je imperium geknabbeld.
De Dijkgraaf opende persoonlijk de conferentie. Hij wilde het niet over politiek hebben om er vervolgens ruim aandacht aan te schenken.
Het waterschap wil met gemeentes nauwer samenwerken. Een vlucht vooruit.
Daartoe, stelde de dijkgraaf, was deze conferentie een eerste aanzet.
Ik heb kritisch de nodige workshops bezocht en mijn conclusie is simpel.
Bij het waterschap klotst niet allen het water tegen de plinten, het geld ook!
Als er bezuinigd moet worden, valt er daar nog heel wat te halen. Deze dagen viel de acceptgiro voor mijn bijdrage weer op de deurmat. Die bijdrage is de laatste jaren verdubbeld.
Deze conferentie heeft me niet blijer gemaakt om dat te moeten betalen. Lees mijn verslagje op de VVD site maar eens.