Week 14 uit de omgeving van Winterswijk

De vooruitziende blik van Generaal Spoor

Wij wenden ons tot God en Jan Soldaat
Als hoge nood en bitt’re strijd ons wacht
De nood voorbij het land in vredesstaat
Vergeten wordt de Heer en Jan Soldaat veracht.

Mooier en duidelijker dan de manier waarop Generaal Spoor het, al weer generaties terug, opgeschreven heeft, kan ik het niet verwoorden. Dit geeft in essentie weer hoe, volgens mij, grote delen van Nederland over hun veiligheid denken.
Vrede en voorspoed zijn volgens de meesten de norm.
Zo was het, zo is het en zo zal het altijd zijn.
Weinigen realiseren zich op welk een eiland van rust en gerechtigheid wij leven.
Weinigen realiseren zich dat zoiets niet vanzelfsprekend is.
Dat daar vele bloedige offers voor gebracht zijn.
Dat het iets is dat bewaakt moet worden.
Dat het grootste deel van de wereld jaloers naar ons kijkt.
In Nederland is een trend te bespeuren waar ik niet blij van wordt. Of het nu de immense puinhoop is die in een Vondelpark achterblijft na een dag verpozen, of de hufterigheid in het dagelijks verkeer of het immense gebrek aan kennis van de geschiedenis, ik weet het niet.
Wel zie ik om mij heen dat Nederland steeds minder voor zijn veiligheid, voor zijn voortbestaan over heeft. Het aantreden van het VVD-CDA kabinet zou dat kenteren. Dacht ik.
Ik herinnerde mij een artikel van het VVD 2e Kamerlid Han ten Broeke in Carré van mei 2010.
Hij beloofde dat de VVD de bezuinigingen op Defensie van het vorige kabinet zou terugdraaien.
En wat zien we nu?
De definitieve uitverkoop van ons militair apparaat onder verantwoordelijkheid van mijn partij.
Ik vind het zo ten hemel schreiend, dat ik Han ten Broeke vandaag 10 april een mail heb gestuurd. Onderstaand de integrale tekst:

Aan de Heer Han ten Broeke, Defensiewoordvoerder in de Tweede Kamer voor de VVD.

Beste Han,
De laatste plannen van dit VVD-CDA kabinet voor het Departement van Defensie hebben mij diep geschokt. Al sinds begin negenter jaren wordt Defensie gekort en het zgn. vredesdividend gebruikt voor platte bezuinigingen. Dat de taak (en daarom omvang) van Defensie a.g.v. de veranderende dreiging aangepast moest worden, was evident. Maar dit is geen moment gekoppeld geweest aan een goede dreigingsanalyse, aan nieuwe opdrachten en bijbehorende financiering.
Het is doorlopend een kwestie geweest van goedkoop geld genereren en wissels trekken op de meest loyale Rijksorganisatie.
Jarenlang kon dit verklaard worden door de “linkse” component in de diverse kabinetten.
Kon dit gekoppeld worden aan de “linkse hekel aan gezag, autoriteit en uniformen”.
Maar nu niet meer!
Nu is het mijn eigen partij die Defensie deze genadeklap geeft.
En dat in een wereld waar de dreiging diffuser maar alom vertegenwoordigd is.
Waar de economische belangen van Nederland steeds duidelijker en kwetsbaarder worden, gaat mijn partij de laatste slagkracht van Defensie verkopen.
Al zo veel materieel is tegen een habbekrats verkocht. Soms zie je het in brandhaarden (in een ander kleur geschilderd) op TV voorbij rijden!
Daar waar tanks in de Balkan, in Irak en in Afghanistan (in een andere rol) doorslaggevend bleken, gaan wij de laatste 5% verkopen.
Daar waar het luchtwapen in alle conflicten is en wordt ingezet, zet de VVD daar het mes in. Zes F-16’s ging nog net!
Daar waar de internationale handelswegen op zee steeds meer bedreigd worden, marginaliseert mijn partij de Marine verder.
Ik begrijp het werkelijk niet meer. De slagkracht van onze Defensie is geen schim meer van wat het was. Ik had hoop op een andere aanpak.
Maar dan lees ik dat zelfs mijn politiek leider de dooddoener, “we bezuinigen nu wel maar Defensie wordt straks beter”, weer durft te gebruiken.
Dat was niet waar en is niet waar en geloofde ik 20 jaar geleden al niet meer!

Maar wat het nog veel wranger maakt, is de uitnodiging voor de Nationale herdenking in Wageningen die deze dagen bij mij binnenkwam. Daarbij werd mij gevraagd de fakkelspeld op de revers te dragen. Want wij moeten stilstaan bij vrijheid, was het parool!
Bij de offers die zo velen voor ons hebben moeten brengen. In die duistere dagen die vooraf werden gegaan door het “Gebroken geweertje”en het “geen man en geen cent”.
Hoe wrang is het dan te moeten constateren hoe weinig mijn partij daarvan schijnt te hebben geleerd.
De vrijheid is niet vanzelfsprekend, onze samenleving, onze vrijheid kost vele offers. Ook financiële.
Als mijn partij niet bereid is die te brengen, dan rest het verzoek om een rechte rug voor de enige consequentie die overblijft. Deze bezuiniging is de genadeklap voor een volwassen krijgsmacht. “Wees dan een vent” en hef Defensie maar compleet op.
Elke euro die na deze laatste klap nog naar Defensie gaat is in mijn ogen weggegooid geld.
Elk jaar 7.5 miljard voor een organisatie zonder slagkracht, doorzettingsvermogen en afdoende logistiek?
Weliswaar gaat afbreken in maanden en opbouwen van materieel, organisatie, kennis en ervaring in vele jaren, maar besteed het geld dan maar aan ontwikkelingswerk en de asielzoekerindustrie.
Die budgetten zijn bij elkaar toch al zo’n tweemaal dat van Defensie.
Je ziet ik wordt hier redelijk cynisch van, maar een beter waardeoordeel over getrooste offers, is nu eenmaal moeilijk denkbaar.
Er komt vanzelf weer een tijd dat we hier ongelofelijk spijt van gaan krijgen. Maar ja, leren van het verleden schijnt altijd al lastig te zijn geweest.
Met vriendelijke en liberale groeten,

Chris van den Bos, Statenlid Gelderland
Lkol bd VbdD

Laat ik het deze week daar maar bij laten!
Chris van den Bos

Week 11, 12 en 13 uit de omgeving van Winterswijk

Virussen, peetoom en de keuze van P&W.

Dynamer!dtc en Provis!rts, ik had er nog nooit van gehoord.
Maar nu wel! En vergeten doe ik het ook niet snel.
Dit zijn virussen en wel van de agressieve soort.
In mijn computer dan!
Ik moet ze via de mail hebben opgelopen. Maar weten hoe je iets hebt gekregen is één ding.
Datzelfde weer kwijtraken bleek ook nu weer geheel iets anders te zijn.
Bijna twee weken ben ik mijn dierbare Laptopje kwijt geweest.
Onthand ben je dan.
Wat is het internet en email een onmisbare schakel in onze communicatie geworden!
Dat ervaar je pas als je het kwijt bent. Zo ook nu weer.
Enfin, bijna alles werkt weer en een ervaring rijker starten we de blogcyclus maar weer op.

Laten we het eens over politiek hebben. Voor de verandering.
Het is weekend en de peiling van onze grote vriend de Hond komt weer beschikbaar.
Weet U wat ik zo opvallend vind? De stabiliteit van dit kabinet.
Het is eens een zeteltje meer, dan weer eens een zeteltje minder, maar het is stabiel.
De verhoudingen verschuiven soms wat maar men blijft zo rond de 75 zetels. Ondanks de maatregelen die nu al worden genomen of aangekondigd. Ondanks, Kunduz, Libië, kortingen op het speciaal onderwijs, een vol malieveld, noem maar op.
En langzaam groeit de VVD.
En die ontwikkeling is nog lang niet uitgewerkt!

Dit weekend kreeg het CDA suïcidale neigingen.
Er moest een nieuwe voorzitter worden gekozen.
Geen politieke functie, maar wel een met een hoog signaalgehalte.
Het werd de dominee uit Utrecht. Ruth Peetoom.
Ik krijg, als ik haar zie of hoor, het lichte idee dat er, bij die dame, ergens een draadje los zit.
Maar mogelijk is dat linkse zalvende wel de normale habitat voor een domineese. Mijn achtergrond maakt mij tenslotte slecht onderlegd om dat te herkennen.
Maar waarom suïcidaal van het CDA?
Omdat het CDA niet voor niets zowat de helft van zijn kiezers kwijt is geraakt. Kiezers die voor het grootste deel naar VVD en/of PVV zijn gegaan.
Die haalt Peetoom zeker niet meer terug.
En de twijfelaars die gebleven zijn, gaan straks ook dezelfde weg op. Let op mijn woorden.
Nederland is stevig ontkerkelijkt. De leden van het CDA hebben geen onderscheid gemaakt tussen hun eigen gedachtegoed en dat van de gemiddelde (ex)CDA kiezer.
En dat zal straks een cruciale fout blijken te zijn want de gemiddelde CDA kiezer stemde meer op een conservatieve dan op een confessionele partij.
Daarom ook die vlucht van het grootste deel naar “rechts”.
Het CDA zal met deze richting een soort CU plus worden.
Iets waarvoor mijn VVD een dankgebedje zal doen (om maar even in stijl te blijven).
Toch ben ik geen voorstander van dit verschijnsel. Een voldoende groot (conservatief) CDA heeft in mijn ogen een functie in ons bestel. Een extra CU plus, niet.
Maar deze keuze gaat ons liberalen in ieder geval geen windeieren leggen.
De commentaren bij de diverse kranten (vandaag op internet) liegen er nu al niet om.

Weet U wat mij ook opvalt? Het feit dat de Hr. Pechhold zo in ongenade lijkt te zijn gevallen bij de vrienden van onze linkse media (eigenlijk is dat een pleonasme). Vroeger, in the good old D66 days, hoefde er maar een willekeurig Kamerlid een wind te laten en daar was ie weer.
Achtereenvolgens in DWDD, Nieuwsuur en P&W kwamen we dan Pechhold tegen, die uitgebreid mocht vertellen hoe die wind rook en wat er fout aan was. Nooit hoe het beter kon natuurlijk.
Nu lijkt het er op dat “het betere deel van Nederland” inziet, dat het met Job Cohen niets is en ook nooit iets kan worden.
Er lijkt een linkse oekaze te zijn uitgegaan naar onze onpartijdige media.
En wie zien we vervolgens in een soort Pechholdritme?
Frans Timmermans, de coming man van de conservatief linkse vleugel?
De redder van het zinkend PvdA schip?
Het lijkt er zo verdacht veel op, dat ik er redelijk zeker van wordt. Enig moment wordt onze Job op een leuke (goed betaalde, want zo zijn ze wel die eerlijke delers) baan, geparachuteerd.
En wedden dat ons “timmertje, timmertje, wat maak je me nou?”, Cohen dan opvolgt?

Politiek is helemaal niet zo moeilijk!
Chris van den Bos