zaterdag 10 november 2012

Nivelleren betekent eigenlijk nietsvanleren.


Nivelleren betekent eigenlijk nietsvanleren.

“Nivelleren is een feestje”,” nivelleren is een feestje”.
Het blijft maar rondzingen, ik kom er niet van af. Ik krijg het niet uit mijn hoofd. Het zeurt maar door en weigert te verdwijnen.
Spekman's citaat tekent een beeld van domheid, leegheid en gebrek aan ambitie. Het ademt de sfeer van DDR, Mao pakken, Noord Koreaanse hongersnood en suïcidale grijze muizenwens.
Erger nog, “nivelleren is een feestje” toont ons ook nog eens ‘de ware aard van het beestje”.
Als nivelleren de basis was geweest van onze samenleving, dan woonden wij nu nog in simpele hutjes op de Veluwe. Dan waren we het niveau van de Jager verzamelaar nooit ontstegen.

En dat die wens tot platslaan, tot het misgunnen van succes, bij de gestaalde kaders van de PvdA leidt tot de wens van een steeds groeiende jalouziebelasting, eigenlijk verwacht je niet anders.
Dat Faust zijn ziel aan de duivel verkocht, is nog tot daar aan toe. Maar moet mijn VVD dat ook?
En nu weet ik, dat we al jarenlang in een monetaire en financiële crisis zitten.
Ik weet, dat wij de staatschuld moeten terugdringen.
Ik weet, dat onze begroting op orde moet en dat we daar allemaal aan zullen moeten bijdragen.
Daarom accepteer ik dat het pijn zal doen en ik daar aan zal gaan meebetalen.
Maar wat heeft nivelleren daar mee te maken?
Wat draagt dat bij aan het oplossen van de crisis? Sterker nog dat kost alleen maar banen, groei en economische activiteit.
Waarom zijn we dan zo gek om dat wel te willen.
Zijn we plots allemaal liberale lemmingen geworden?

Maar, hoor je dan, aan de onderkant van de samenleving leven mensen die ook hard werken en het minder hebben. Mogen die niet iets extra’s?
Zeker mag dat. En zeker kan dat ook.
Die kunnen heel anders “nivelleren”. Door extra opleidingen te volgen, een bedrijfscursus te doen, extra te werken, solliciteren naar een baan met meer potentie, ga zo maar door.
Die kunnen dat doen op precies dezelfde wijze zoals ik en vele anderen dat ook gedaan hebben. Dat helpt niet alleen hen maar ook ons als land verder, dat is de liberale VVD manier.

Maar vind ik dan dat ons inkomensgebouw helemaal in evenwicht is?
Nee, vrijheid blijheid maar daar kan inderdaad best wat aan gedaan worden. Marktwerking is prima, maar dan wel met kaders.
Als ik hoor dat een knulletje bij Feyenoord geen contract van 4 ton wil tekenen omdat hij bij Twente 8 ton kan krijgen, ja dan vraag ik mij af of dat normaal is.
Als ik lees over de inkomens van directeuren van goede doelen en bij de semi publieke instellingen. Ja dan vraag ik mij af of dat normaal is.
Als ik over de bankensector (bv. Gerrit Zalm), de adviseurs (zoals Wouter Bos en Wim Kok), de publieke omroep (van Nieuwkerken, de Leeuw, P&W) lees, ja dan vraag ik mij af of dat normaal is.
Maar dat pakken Spekman en Samsom helemaal niet aan.
Wat zij willen is het gewone harde werken van de gewone man, de middeninkomens dus, bestraffen . Lekker makkelijk scoren.

Dat is voor mij het beeld dat ik al zo lang van linkse partijen heb.
Maar niet van mijn VVD.
Bij mijn VVD behoort werken te lonen, moet het hoofd boven het maaiveld veilig zijn.
Bij mijn VVD durven we excessen wel te benoemen en bestrijden, maar gunnen we de ruggengraat van Nederland loon naar werken.
Bij mijn VVD zijn we niet bang van die verschillen. Sterker, geloven we dat die verschillen bijdragen aan het succes van onze samenleving.
Dat is een principe, dat verkoop je niet.
Stel dat wij tegen de PvdA zouden zeggen: “het geld is bijna op, dus we moeten stoppen met uitkeren van bijstand”.
Wat dacht U zou de PvdA  zo'n aantasting van een van hun basisprincipes geaccepteerd hebben?
Nee he, in geen duizend jaar.
Waarom doen wij dat dan wel?

Chris van den Bos

Geen opmerkingen:

Een reactie posten