Week 42 in Winterswijk e.o.

Quo vadis, flower power generatie

Het was deze week weer meer dan raak. Ondanks de links politiek correcte deken van dwang en doem die al jaren over onze democratie hangt, was ik altijd wel overtuigd van de onpartijdigheid van onze rechterlijke macht.
Dat gevoel is deze laatste dagen stevig beschadigd.
Het proces rond Geert Wilders is te volgen op het internet.
Daar vallen de schellen je van de ogen. Een politicus die wordt aangevallen op het uiten van zijn mening. Het raakt onze vrijheid in het hart. Ik ben een atheïst. Een moslim mag van mij spreken over “dat achterlijke atheïsme”, dat boeit mij niet, dat raakt mij niet, moet hij of zij weten. Maar mag ik spreken over, “die achterlijke Islam”?

Ik ben liberaal, dus volledig voor godsdienstvrijheid. Maar als het overgaat in opdwingen, in intolerantie, in afzetten tegen de vrijheden van onze westerse maatschappij wordt dat anders.
En of we dat nu leuk vinden of niet, Nederland heeft te maken met dat soort problemen.
Dan moet ik eerlijk bekennen dat ik denk dat die problemen mede voortkomen uit geloof.
Ik worstel met de vraag wat ik van de Islam moet vinden. Islam is vrede, roepen er zoveel.
Ik wil dat graag geloven maar geloven is een ding, bewijzen is iets anders.

Ik kan nog steeds zien hoe het er toegaat in al die landen waar de Islam praktisch leidend is.
Ik kan zien hoe daar de rechten van vrouwen en andersdenkenden worden vertrapt.
Ik kan al die onvoorstelbare terreur zien die dagelijks uit naam van de Islam wordt uitgeoefend. Sjiieten die Soennieten uitmoorden en vice versa.
Ik kan het gebrek aan tolerantie in Pakistan, Afghanistan, Soedan (waar niet?) zien.
Ik kan naar het verschil in wetenschappelijke vooruitgang zien tussen het vrije westen en de Islamitische wereld. Waar zouden zij zijn zonder olie?
En ik kan nog steeds mijn conclusies daar vrijelijk uit trekken.
Maar mag ik ze tegenwoordig nog vrijuit uitspreken?

En dan te bedenken dat ik uit de “68-generatie” stam, de "flower power generatie". De generatie die zich afzette tegen gezag en Religie. Die generatie heeft de invloed van de Christelijke politiek in ons land geminimaliseerd maar houdt zich nu stil.
Stil ten opzichte van die nieuwe, veel orthodoxere, religie in ons land.
Waarom is er geen “Hadimassa” of “Zo is het toevallig ook nog eens een keer” over de Islam te zien op de VARA TV. Waarom zie ik alleen maar mensen als Twan Huys, Clairy Polak en Jan Tromp op hun intellectuele knieën liggen? Kritiekloos Fatwa’s accepteren. Ik snap het niet.

Ik kwam een interview in Intermediair tegen met een voormalig Deens minister en een Deens Politiek commentator. Beiden deden een aantal opvallend openhartige uitspraken over de reactie op de Islamisering en de gevolgen daarvan.
Dat trof mij. Uitspraken als:
Pittelkow: 'Mijn vrouw en ik zijn beiden vertegenwoordigers van de 68-generatie. Onze huidige kritische houding ten opzichte van het oprukkend islamisme is sterk gelieerd aan ons linkse verleden. Maar veel van onze geestverwanten uit die tijd hebben de 68-revolte verraden door nu naïef toe te kijken hoe onze verworvenheden worden bedreigd.'
Omdat islamisten geleerd hebben hun ware opvattingen te verhullen, is het niet zo makkelijk daar achter te komen. Maar er zijn toch veel signalen die erop wijzen, zeggen ook bekende islamdeskundigen. Het opnemen van preken van imams in Deense moskeeën bijvoorbeeld. In de moskee blijken ze soms vreselijke dingen te zeggen over vrouwen, homo's en de strijd tegen het Westen, die ze nooit zeggen voor een camera van de Deense televisie. Journalisten onderzoeken de laatste tijd ook vaker wat bekende Europese imams zeggen in interviews met kranten of tv-stations in de Arabische wereld. Dat is vaak veel radicaler en choquerender dan wat ze hier openlijk verkondigen
'Er zijn ook peilingen die wijzen op de radicale opvattingen van Europese moslims. Uit een onderzoek in Groot-Brittannië bleek onlangs bijvoorbeeld dat 37 procent van de Britse moslims vindt dat de wet in Engeland gebaseerd moet zijn op de sharia. Meer dan een derde van die groep vond ook nog eens dat het ok is om islamafvalligen te doden. Het grote probleem is dat moslims met zulke opvattingen bewust de integratie in de Westerse maatschappij tegenwerken. Ze streven naar een soort parallelle samenlevingen binnen de onze, liefst in aparte wijken, waar ze langzaam maar zeker die sharia tot praktijk verheffen.'

Zien wij daar nu steeds meer tekenen van?
Zien wij een rechterlijke macht in Nederland die nu al zwicht?
Een macht die, volgens onderzoek, voor 50% D66 of GL georiënteerd is?
Het zou mij niet moeten beangstigen, maar het voelt niet goed.

Als een Raadsheer van het Amsterdamse Hof, verantwoordelijk voor het vervolgen van Geert Wilders, denkt het zich te kunnen permitteren een getuige te beïnvloeden, is dat een ding.
Maar het is erger als zijn baas, gisteravond in Nieuwsuur, daar onmiddellijk en kritiekloos de mantel der liefde overheen legt.
Het was weer eens "onhandig", maar we gingen "gewoon verder met ademhalen".Ik zat daar stom verbaasd naar te luisteren.
Pure arrogantie van de macht.
Ver verheven boven het gepeupel dat zoiets niet kan begrijpen. Dat straalt zo’n man uit.

Het klootjesvolk, herschapen door de flower power generatie?
Chris van den Bos