Week 23 en 24 in Winterswijk e.o.

Sorry! Laat dat het begin zijn. Een wekelijkse blog behoort ook daadwerkelijk om de zeven dagen te verschijnen. Nu pas na twee weken. Nogmaals sorry. Maar het was niet voor niets.
Afgelopen zaterdag had ik in het Hotel West End bij Arnhem mijn gesprek met de selectie commissie voor de verkiezingen Provinciale Staten maart volgend jaar. Er hebben zich ca. 50 VVD kandidaten aangemeld voor een beperkt aantal plekken. De spoeling is dus dun, zou je kunnen zeggen.
Daarom en omdat ik dit soort gesprekken altijd uiterst serieus neem, had ik mij ingelezen. Ruim tevoren had ik de Provincie om documentatie verzocht. O.a. via de Griffie van de Staten.
Nou, dat heb ik geweten. Uiteindelijk had ik ongeveer 15 cm A4-tjes te lezen.
Van begroting tot jaarrekening.
Van Bestuursakkoord met gemeentes tot Provincie.
Van Griffie- tot rekenkamerrapport.
En uitgebreid dat die documenten zijn. Zo’n provinciale griffier rapporteert bv. exact wie in het afgelopen jaar een motie, een vraag of een initiatiefvoorstel heeft ingediend. Op naam en op partij. Je kunt zo tot in detail nalezen wie ijverig zijn werk heeft gedaan.
Dagen heb ik zitten lezen, uitpunten en samenvatten. In zo’n gesprek moet je niet alleen de benodigde achtergrondkennis hebben, je behoort ook over een visie te beschikken.
En vooral het ontwikkelen van zo’n visie op de toekomst van de Provincie, dat kost tijd.
Tijd die ik ditmaal niet aan de diverse artikelen en blogjes heb willen besteden. Dus ….sorry!
Enfin, het gesprek is geweest. Mijn gevoel na afloop was goed. Meer kun je niet doen.
Het is nu aan de selectie commissie om een concept lijstvolgorde te maken. In het najaar zullen de leden van de KC (Kamer Centrale) Gelderland dan die lijst (evt. wijzigen) definitief maken.
Alea jacta est…….

Dan de afgelopen twee weken. Een chronologisch verslag daarvan heb ik op de site van de VVD staan. Hier is de blog meer inhoudelijk.
Mijn belangrijkste wapenfeit van de afgelopen periode is het “op de agenda” zetten van de enorme schuldenpositie die Winterswijk met zich mee torst. Die positie is de afgelopen periode bijna geëxplodeerd. Van ca 57 miljoen gegroeid naar ruim 120 miljoen.
In de raadsvergadering van 27 mei heb ik dat aan de orde gesteld. Ik heb de Raad gevraagd om de werkgroep accountants controle hiervoor in de zomermaanden een voorstel te laten maken.
Dat werd geaccordeerd en op woensdag 16 juni was dit zover. De werkgroep had geen voorzitter meer en die schone taak is mij toegewezen. Graag, het werk is essentieel
In de vergadering waren onze controller en onze accountant beiden ook aanwezig. Het deed mij zeer veel plezier dat beide functionarissen mijn zorg stevig onderschreven. Dezelfde mening van deskundigen is altijd overtuigender dan van mijzelf als Raadslid. Dat wordt toch politiek beoordeeld.
Financiële documenten zoals begrotingen en jaarrekeningen zijn voer voor specialisten. Wie van ons legt uit hoe afschrijvingen of overvloeiende passiva moeten worden beoordeeld?
Ik heb het daarom simpel gehouden. Schuld moet uiteindelijk worden afbetaald en kost elk jaar rente. In Winterswijk rond de 5 miljoen. Elk jaar opnieuw. Het maakte genoeg indruk.

Dat het echt nodig is toont het volgende voorbeeld aan. In de commissie behandelden wij het voorstel voor een nieuw gebouw voor de scholengemeenschap de Driemark. Een investering van 25 miljoen. Een bedrag dat (uiteraard) wordt geleend. Schulden dus, rente tot in lengte van dagen dus.
Nu is het zo dat het bedrag van 25 miljoen nu niet voldoende is. Het ontwerp is zo’n 2 ½ miljoen duurder. Het college wil de prijs dus nog van 27 ½ naar 25 terugbrengen. Onderhandelingen die nog met de aannemer moeten worden gevoerd.
Wat zegt de vertegenwoordiger van de PvdA. “Wat mij betreft het duurste ontwerp. Voor scholen voor onze kinderen gaan we niet beknibbelen”. Geen woord over “waar komt dit geld vandaan?” of ”hebben we dit geld wel” of “kunnen we ons dat wel veroorloven” of “hoeveel rente kost dit?”.
Nee hoor, gewoon het DSB leengedrag.
Mijn kinderen hebben daar recht op en later zien we wel weer verder. Het gedrag dat zoveel mensen in de problemen heeft gebracht.
Als men dat voor zichzelf doet? Ach, eigen schuld, dikke bult!.
Maar als volksvertegenwoordiger met Uw en mijn geld? Daar schrik ik dan van
Dan hebben we nog een lange weg te gaan.
Maar ja laten we het maar Cohen gedrag noemen. Potverteren en wegkijken.
En de rommel? Vooruit die laten we liggen. Die ruimen ze wel na ons op!
Vreselijk!