Hameland fundamenteel risico?

Afgelopen donderdag (29 april) vond in de raadsvergadering de behandeling van het rapport “Hameland, fundamenteel anders” plaats. Het collegevoorstel was tweeledig.
De Raad werd gevraagd om het rapport voor kennisgeving aan te nemen en om de gelden (kosten voor Winterswijk ca 3,2 miljoen euro) beschikbaar te stellen.
De discussie miste diepgang en het bedrag werd na ampel beraad toegezegd. Met die toezegging kan ik wel leven. Dat geld is (helaas alweer) nodig, daar komen we niet onderuit.
Maar in het rapport zaten een aantal zaken die door de sprekers niet aan de orde werden gesteld.
De kern van de nieuwe aanpak bij Hameland is om het zgn. IDU (Instroom/Doorstroom/Uitstroom) principe leidend te maken. Momenteel werkt 50% beschut binnen, werkt 25%, o.l.v. Hameland, elders en is 25% gedetacheerd. Beschut binnen wil men op 25% brengen en gedetacheerd op 50%.
Daardoor kan o.m. de infrastructuur teruggebracht worden. Daar zit een van mijn zorgen.
Ik geloof er namelijk niet in dat Hameland in dit voornemen zal slagen omdat:

• De landelijke CEDRIS organisatie slechts uitgaat van 25% detacheren.
• De door het Rijk voorgeschreven indicering steeds zwaarder wordt. Gevolg een lagere “inzetbaarheid” van de individuele geïndiceerde, dus moeilijker te detacheren.
• Er sterke signalen zijn dat “buiten de deur” werkinitiatieven als “Hameland Post” en “Hameland Smaakt”, op omvallen staan.
• Gemeentes in het plan van Hameland weliswaar meer mensen moeten afnemen maar tegelijkertijd, als gevolg van bezuinigingen, hun activiteiten gaan inkrimpen.
• Het rapport op geen enkele wijze inzicht geeft in de resultaten van een eventueel onderzoek naar de opname capaciteit van de markt.

Als Hameland straks deze wijziging inzet en haar organisatie gaat wijzigen, infrastructuur gaat afstoten enz. dan passeren wij een “point of no return”. Als het plan dan faalt en er toch meer mensen “beschut binnen” moeten worden geplaatst, worden gemeentes weer geconfronteerd met grote extra kosten. Daarom moet zo’n plan gefaseerd worden doorgevoerd. Er moeten specifieke meetmomenten komen, waarop de verschillende Raden worden geïnformeerd en opnieuw moeten instemmen.
Tevens moet er een parallel “Plan B” komen waarin een percentage “beschut binnen” dat hoger is dan 25% kan worden opgevangen en gehuisvest.
Bovendien laat dit plan de keuzevrijheid van WSW geïndiceerden geheel onbesproken. Dat vind ik sociaal onder de maat. Iemand die van Hameland afhankelijk is, kan niet naar een ander bedrijf overstappen. Daarom behoren we die mensen een keuzevrijheid aan te bieden in dit IDU plan.
Het rapport spreekt niet over deze zaken. Maar ook geen van de sprekers in de Raad roerde deze belangrijke punten aan. Het is vreemd als wel veel tijd wordt besteed aan het sportpark Jaspers waar de structurele last ca 60.000 bedraagt, terwijl Hameland veel minder aandacht krijgt, maar wel ruim 2½ keer zoveel structurele last oplevert.
Het rapport werd voor kennisgeving aangenomen maar de behandeling was teleurstellend.
Zowel voor de “Hamelanders” als voor alle overige inwoners van Winterswijk.