Heerst er angst voor de hoogtezon in Nederland?
Op een gegeven moment rezen de bruiningsstudio’s in Nederland als paddenstoelen uit de grond. Iedereen scheen een bruin kleurtje te willen opdoen. En logisch. Een bruine kleur staat veelal voor gezond, vitaal en energiek. Neem het die mensen dus eens kwalijk!
Maar er staat een nieuwe generatie op. De “Geke van Velzens” van deze wereld zal ik maar zeggen. Dat zijn de verlichte zielen die het (hopelijk) komende kabinet aanduiden met bruin 1.
Daarmee de suggestie wekken dat dit kabinet fascistoïde trekjes heeft.
Daarmee de link leggen naar de 2e wereldoorlog en alle leed daarvan.
Wat een moreel verval, wat een geestelijke armoede.
Net zoals het guerrilla document van de club van Job Cohen. Nee, we gaan niet voor de inhoud, we gaan alleen maar voor het effect! Voor het ongenuanceerd beschadigen! Zelfs als we tegen onze eigen principes in moeten gaan, zullen we dat doen. Alleen om te beschadigen.
Daar is een woord voor, dat heet vandalisme. Daar leg ik eerder een negatieve kleur bij neer.
Maar er is meer aan de hand. Deze dagen wordt de tweedeling in de maatschappij steeds duidelijker. Aan de ene kant het openlijk uiten van een gevoelen dat al lang in een groot deel van de bevolking leeft. Voor het eerst is het een beetje salonfähig om openlijk toe te geven dat je doodmoe wordt van al dat pappen en nathouden. Van gemeentebesturen die een volledig onaangepast gedrag belonen met afkoopsommen van tonnen gemeenschapsgeld en riante villa´s voor 300 euro in de maand.
Aan de andere kant een stroom van goed gesitueerde vertegenwoordigers van het establishment. Van die heren en dames die vol genieten van de genoegens van de subsidieruif. Programma´s als NOVA, P&W en Nieuwsuur lijken een onuitputtelijke bron te hebben. Het lijkt wel geënsceneerd. Telkens is er weer een nieuw gezicht dat hetzelfde zegt. Vaak blijkt later dan dat de persoon in kwestie een of meerdere posities bekleed in milieu- ontwikkeling- of culturele organisaties.
Het zal wel aan mijn achterdochtig karakter liggen als ik daar iets achter zoek.
Ik heb er geen enkele moeite mee dat mensen over zaken anders denken dan ik.
Het zou niet best zijn als dat niet zo was!
Maar laten we nu eerst eens de afspraken uit het komende regeerakkoord afwachten, alvorens dit soort posities in te nemen!
Deze mensen zetten zich, vanuit een vermeend superioriteitsgevoel, zonder toetsbare onderliggende argumentatie ongenuanceerd af tegen dit hele kabinet of alleen de PVV!
Dat is dezelfde emotie waarmee een AJAX voetbalhooligan zich afzet tegen zijn Feyenoord collega.
Niet iets om trots op te zijn!
Het lijkt er nu op dat komende week de witte rook uit de Haagse schoorsteen te verwachten is. Eindelijk zou ik zeggen, want het wordt tijd. Ik heb alle begrip voor de complexe problemen waarover afspraken moeten worden gemaakt, maar het mag niet langer duren. Het CDA blijft een factor die, naarmate de formatie langer duurt, steeds onzekerder wordt.
Vanochtend in Buitenhof had Syp Wynia daar een heldere column over. Hij verwoorde mijn gevoel daarover op uitstekende wijze. Het CDA heeft nogal linkse bestuurders en nogal rechtse kiezers. Daar lag volgens hem het dilemma. Wordt het CDA een soort (grote) CDU of een (kleine) CU.
Zowel de analyse van de laatste verkiezing als de peilingen laten hetzelfde beeld zien. Het CDA is tientallen zetel kwijt geraakt aan PVV en VVD. Wil het die niet voorgoed kwijtraken, zichzelf definitief marginaliseren, dan zal het een rechtse koers moeten blijven varen.
Het afbranden van de PVV behoort daar zeker niet bij.
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten